بررسی ارتباط ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید مشترک و ریسک فاکتورهای خطر قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی مزمن

مقدمه: بیماران دیالیزی در مقایسه با افراد سالم در شرایط یکسان، در معرض خطر بالاتر بیماریهای عروق کرونری قرار دارند که به علت آترواسکلروز عروق بوجود می آیند. این مطالعه با هدف تعیین رابطه عوامل خطر قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی مزمن با ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی، تمامی 51 نفر بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان شهیدمحمدی بندرعباس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اخذ مشخصات و تاریخچه درباره عوامل خطر و معاینه فیزیکی کامل، با استفاده از سونوگرافی حداکثر ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید مشترک هر طرف میلیمتر مبنای طبیعی بودن ضخامت این لایه قرار گرفت. داده ها با استفاده از اندازه گیری شد و ضخامت کمتر از 0.8 و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار minitab و آزمونهای t و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: از 51 بیمار مورد بررسی، میانگین سنی گروهی که دارای ضخامت لایه آنتیما 0.8 ³ میلیمتر بودند، بطور معنی داری بیشتر از میانگین سنی گروهی که دارای ضخامت لایه آنتیما 0.8 £ میلیمتر بودند بود (0.84 ± 60.7 میلیمتر در مقابل 18.7 ± 41.3 و p<0.5). اگرچه میانگین مدت دیالیز، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و نیز میانگین میزان کلسترول، تری گلیسیرید و ldl خون و درصد شیوع سابقه فشار خون بالا، سابقه دیابت و سابقا مصرف سیگار در بیماران دارای ضخامت لایه انتیما بیشتر از 0.8 میلیمتر بیشتر از بیماران با ضخامت لایه انتیما کمتر از 0.8 میلیمتر بود ولی این تفاوتها معننی دار نبودند.